Ahmet Yüksel Şanlıer Şiirleri - Şair Ahm ...

Sebebi sensin.

İster kabul et, istersen kabul etme
Sen var’ ya sen, zalim!
Diyar, diyar gezdiysem ben, bunun sebebi sensin.

Ben zemheri yaşanırken
Karın çok yağdığı bir günde, doğmuşum.
El bebek gül bebek büyümüş,
Önce çocuk, sonra bir delikanlı genç olmuşum.

Ve ben, yokluğu görmüşüm

Anladım dargınsın, demek’ ki bana,
Ne zaman gördüysem kaçtın sen benden,
Bir zaman biz dosttuk, ne oldu sana,
Hep benden kaçarsın, selam vermeden.

Hani biz hep dosttuk, dost kalacaktık,

Dokunur oldu, bazı sözler bana.
Yoruldum.
Hayat, acımadı bana
Ve.....
Her gören bir tuhaf bakar oldu, ak sakallarıma

Dün dolaştım.
Dolaştım’ da, haramiler şehrinin parklarında
Hoş kokan gülleri gördüm.
Bahçelerinde çeşit, çeşit çiçekler gördüm.

Bir hasret sızısı, varken içimde
Güler’ mi yüzlerim, hasret bitmeden

Hasret

cc


Şu gelir aklıma, hasret deyince

Zamanın gelmişse dur diyemezsin
Hakkın yoktur buna, izin vermezler

Nefes nefese geldiğim yerde
Can bitti ben bittim
Yoruldum düştüm koltuğa

Dışarıda sicim gibi, yağmur yağmakta
Bir taraftan da, çılgın gibi şimşekler çakmakta