Ben’ de kader dedim kadere inandı
Çere aramadım.
Bağıra, bağıra geldi de benim baş ağrılarım
Gitiğim yolda
Toprağı kokluyorum, tıpkı anamı kokladığım gibi
Aam sarılmış bana elinde bir havlu saçlarımı kuruluyor
Kokusu aynı
Kötü bir gerçektir çaresizlik
Hele kimse anlamaz dinlemezse seni vay haline gayrı
Ne şevkin kalır ne yaşama azmin
Hayata tutunma azmin kırılır biter senin.
Ellere dökemem, ben şu derdimi
Çekmeyen bilmezdir, benim derdimi
Öyle bir dert var’ Ki, benim içimde
Çekmeyen bilmezdir, benim derdimi.
&&
Dereye kök salmış, ceviz ağacı
Hiç durmaz su içer, çağlak yerinde
Kum gibi meyveyle, dolmuş dalları
Girmiş de yüzerdir, suyun içinde
Cevizin dalları, sarkmış yerlere
Ceviz toplar anam, dalın üstünden
Kına yakmış anam, çirkli ellere
Görünüşe göre, memnun halinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!