Akşam olup gökyüzüne bakarken
Gökyüzünden, bir şavk düştü önüme
Ayın şavkı hale, hale yansırken
Daldım gittim, gözüm yaşlı geçmişe
Akşam vakti ay çıkarken ben yine
Bu gece ben seni düşünüyorken,
Durmadan ağladım, durdum azize,
Gözlerim tavanda, seni düşlerken,
Hep seni düşündüm bu gün Azize.
Hiç bitmek bilmeyen gecelerimde.
Bağzanı hazansa daldaki gülün
Sevinme mutlaktır her güle ölüm
İlaçtan iğneden, çoğalsa ömrün,
Yine’ de gelirdir, sonunda ölüm.
Dağları delerek, varılan aşkta,
Şu bahar ne güzel mevsim
İnsanın içi ferahlıyor yeşile baktıkça.
Kuş sesleri
Bülbül sesleri
Ve göz dolduruyor bahçelerin gülleri.
Toprak kokuyor bir taraftan
Bahçelerde açsa’ da, ilkbaharın gülleri,
Koklayamaya gücüm yok, şimdi gönül yorgundur.
Esmez oldu başımda, artık kavak yelleri,
Mevsim bahar olsa’da, bence mevsim hazandır.
Gül ağacım gül verse, artık benim neyime,
Bakma benim, gözlerimin içine
Sonra beni bir’ de, candan edersin.
Bir şey olmaz, deme sakın bakmakla
Sonra beni bir ‘de, candan edersin.
Bakışların, can yakarken karşımdan
Yağmur yağıyor
Bed bereket geliyor, toprağa.
Ağaçlar, yemyeşil.
Pak.
Ve toprak kokmaktadır burnuma.
Ben gece kuşuyum.
Geceler yol gösterirdir benim düşüncelerime
Ve!
Uzun, uzun bakarım geceleri gökyüzünde gördüklerime.
İçimi burkan boşluk
Gökyüzünün mavisi birleşmiş içimde
Hüzünlü bir duygu kapladı şu benliğimi,
Adı,
Belki yitik bir sevda
Belki’ de, hasret olan bir duygu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!