Yeşilin maviyi, öptüğü yerde,
Çok güzel bir yer var, o yer Antalya,
Kış bitip yaz bahar, gördüğün günde,
Her yerde açardır, güzel sardunya.
Ufka bak bir gün sen bir kenardan,
Mutlu musun şimdi bensiz bana bir söyle sen,
Doğru’ mu duydum, değildir dediler söyle sen,
Her kime sordumsa, gülmez dediler hep bana,
Doğru’ mu duydum, değildir dediler söyle sen.
Müfte’ilün / Fâilün / Müfte’ilün / Fâilün
Çalışan insanı Allah da sever kul da sever,
Düşünüp durma çalış boşta gezen borçlu gider.
Dile taş koyma, dilin tatlısı var ekşisi var,
Konuşurken sıra ver, dil dile muhtaç salıver.
Antalya bu gün ufkuna baktım yine akşam,
Baktıkça yüzümden, süzülüp aktı da yaşlar,
Birden dökülen yaşla, deniz taştı bu akşam,
Çırpındı hemen aşk ile kumsaldaki kumlar.
Antalya, benim kalbimi çaldın bakıyorken,
Yine karanlık çöktü akşam oldu,
Bir yaprak daha koptu takvimlerden.
Ve benim gözlerim yaşlarla doldu,
Ne ister bilmem’ ki şu akşam benden.
Ağır, ağır yürüyorum, bir yolda,
Bir başkadır Anadolu’ da bayram,
Küsler barışır, neşe dolar evler,
Neşeden sevinçten er olur akşam,
Gurbetçi insanla dolardır köyler.
Er kalkar bayramda o gün insanı,
Olmaz olsun hasret beni yaralar,
Zehir olur bana gayrı,/ buralar,
Gayrı dolaşamam ben bu yerlerde,
Yoksa bırakmaz beni, hatıralar.
Bulut, bulut sigaramın dumanı,
Anılarım aklıma geldikçe,
Birden,
Tutmaz olur, elim kollarım dökülür kalırım.
Ve gözlerim kapanır.
Ben hep anılarımla yaşamaya başlarım,
Anılarım aklıma geldikçe.
Yorgundum bir baktım çılgın bir pınar,
Oh çektim yaklaştım, baktım pınara,
Suyu var buz keser, gürül, gürül akar,
Su içtim yaslandım ben bir çınara.
Bir anlık dalmışım, yattığım yerde,
Akıldır, vefadır,
İnsanı insan yapan meziyetler
İnsan olan!
Başkasından daha ne bekler.
Yaşlılık var hastalık var ve ölüm var hayatta
Nedir bu anlamsız hareketler..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!