Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Durun!
Çevresine öfke saçan amcalar
Durun!
Yakmayın o bayrakları
Bilin ki yaktığınız her bayrak

1/:
Ben mahallenizden Ali'yim,
Ya da Kaya, yan sokağınızdan...
Adım Fatih olmasa da,
Dedemin adı Osman
Murat olmasa da babam

1/.
Her şair gibi fütursuz,
Ben de yalan söylerim...
***
Yakarım Roma’sını Sezar’ın.
Kolezyum’un en sivri hisarına atılır da,

I/:
İsmail'di onun adı
Tek oğluydu yan komşunun
O yüzdendi biraz yaramazlığı
Ve sanırsam ondan dolayı
İsmail'in dünyayı umursamazlığı

Kozmik Davetiye

A/:
Asuman can Asuman...
Gözbebeğimizdeki dalyan ve koru,
Ya da zun uzun odaklanmış bir samanyoluydu,

Gökyüzünde Matem Olacak

1/:
Hazırol mateme kız Asuman!
Vallaha şu sarışın güneş de ölecek bir gün…
Ahanda yazıyom buraya dediydi dersin!

A/:
Günlerden bugün
Bir küçük köpek
Bakalım ne edecek?
İlk önce parka girecek
Ne bulursa orada, kemirecek

Balarısı çiçek arar
Eşek arısı pislik
Balarısı güle konar
Gübreye eşek arısı
Balarısı bal yapar
Eşek arısı çalar

1/:
Güneş doğuyor amma,
Nerede gün ışığı?
Gönlümün sarmaşığı,
Dolam dolam ayaklarıma...
Gölgesi düşüyor yanaklarıma

Vatan vatan, dediğimiz bu yerler,
Ne nehir, ne ırmak, ne toprak, ne taş…
Bebeklerimizi belediğimiz,
Bir tarih dolusu, bin yıllık uğraş…
Uğraş bin yıllık,
Savaş bin yıllık…