Tenim ürperiyor,
Bu sessizlik dayanılmaz.
Sanki hep sesin çınlıyor kulağımda.
Sesin evimin her yerinde,
Sanki bana sesleniyorsun.
İşte bak yine mutfaktan sesin geliyor,
Yarınım olmadı hiç benim,
Budanmıştı geleceğim yeşermeden.
Geçmişim karanlık, soğuk, acı.
Geleceğim karanlık, soğuk acı.
Silmek hatıraları,
Yine mangal başındayız.
Fakat sanmayın derdimiz boğaz.
Lezzet tabi ister midemiz,
Ama asıl lezzeti, muhabbet de biliriz.
Gelsin artık etlerimiz,
Senin;
Gülüşünü görmekten,
Geceleri uyanmaktan,
Korkuyorum.
“Neden? “ deme gülüm.
Korsanlar girdi hayatıma.
Kaçırdılar, engin denizlere,
Bir haber yok kendimden.
Dalgalar gemi boyu,
Sendeliyor hayatım.
Prangalara vurulmuş,kalbime.
Bir kasırgaydı esen,
Söküp attı seni,
Savurdu bilinmezlere,
Gizemli gelişinden,
Daha gizemli oldu gidişin.
İçim dar biraz,
Kalbim sıkışıyor.
Sıkıntılar üstüme üstüme geliyor,
Dayanma gücüm kalmadı,
Elimden tut biraz.
Ferahlat ruhumu,
Ateş düştü dünyaya,
Kor, alev alev.
Çığlıklar, yürekler dağlıyor.
Feryatlar yükseliyor semalara,
Ahlar, vahlar, isyanda insanlar.
Nedir bu zulüm?
Çağ açar insan, çağ kapatır.
Fakat zulmü, her çağda aynıdır.
İnsanların elbisesi değişir, anlayışı değişir,
Fakat zulmü değişmez,
Her çağda yaşanan tek gerçek.
Anlamın hayal mi Hülyam?
O halde hayallerim ol,
Kararan dünyamın,
Işığı ol.
Sen yoktun önceden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!