Sende çık benim gibi,
Bunalım edebiyatından sıktı artık.
Aşk, sevmek, yaşamak varken,
Değer mi kederlenmeye?
Hadi, hayal de olsa,
Bırakalım duygularımızı serbest.
Bursa ulu şehir,
Gönlü sevgi dolu şehir.
Hep sevdim seni.
Fakat, artık, daha çok seviyorum.
Biliyor musun?
Zaman farklı akıyor artık.
İçimde fırtınalar.
Akarsular tersine mi akar?
Nerden geliyor bu fikirler?
Çılgın şeyler yapmak,
Kanatsız uçmak pembe düşlerde,
Hüzünlerim, hayallerim, yürek kalkışlarımla,
Geldim sana.
Deniz hırçın bu gün, yüreğim gibi.
Sanki duygularıma tercüman oluyor,
Dalgasını sert vuruyor kumsala.
Bu günlerde çok kötüyüm.
Sadece ayaktayım.
Yürüyen cenazeyim sanki.
Hayat artık bana bir şey ifade etmiyor.
Hiç bir şey bana zevk vermiyor.
Yaşama ümidimi kaybettim.
Nedense artık,
Ayaklarım yeri hissetmiyor,
Yer mi yumuşadı yoksa?
Ben mi hafifledim?
İçim içime sığmıyor.
Uzadı gölgelerim,
Karanlığın mavisinde,
Kar temiz beyaz…
İzin sana gidebilirsin.
Kirpiklerimden damlıyor,
Kanlı yaşım…
Yüzün, ah ne hüzün,
Ama farklı ve çok tatlı.
Gördüm ve göremez oldu artık gözüm.
Gözümde görmüyor gönlüm gibi artık.
Senden gayrı tek şey.
Kendimi artık tanıyamıyorum.
Nerde artık eski ben,
Neşeli, sevecen, hayat dolu,
Olumsuzluklara gülen, esprili Ahmet.
Dalga geçerdim hayatla ben,
Şimdi o benimle geçiyor.
İyi ki varsın bir tanem,
Yokluğun karanlıklar kadar derindi.
Varlığınla aydınlandım.
Nurum, gülüm, bir tanem,
Sen hayatımı anlamlı kılansın.
Yaşadığımı sanıyormuşum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!