Titremesin küçük elleriniz
Yaş dolmasın gözler
Çalışmaktan kirli saçlarınız
Bir yastığı özler
Biliyorum.
Ne artık gözüm canlı, ne de yüreğim harman
Sönmüş bir volkan gibi düştü kolum kanadım.
Tam azad oldum derken badirelerden bir an,
Bir baldırandan acı gerseği anımsadım.
Çaresizlik, hiç böyle sarmamıştı ruhumu,
Ağlamak,
En iyi yaptığım şey belki
Defterimde kelimeler,
Elimde sigaram ağlar dururlar
Her akşam hüzünlere dalarım
Kirpiklerimde oynaşır yakamozlar
Nedir, bu yol gibi kıvrılan matem
Avuçlar göklerle sevgili gibi
Şimdi, her amaçsız uzayan sitem
Bir şimşek hızıyla boyluyor dibi.
Bir gün,
Seninle ilgili tüm korkularım bitecek biliyorum,
En başta sensiz kalmak korkusu.
Hayat, bir noktadan ibaret ve
Her şey yaşanıp bitermiş sanırdım.
Yanılmışım;
Şiir,
Basit bir şey değil öyle.
Şairdir kimi,
Yüzünün çizgisidir her mısra
Bir hapishane duvarını anlatır kimi,
Veya başlıktan anlarsın,
Bahane kalmadı hiç, yaş erişti buluğa,
Muhtacız şimdi, bomboş geçen her bir soluğa.
06.11.1998
Her gece sen girersin düşlerime
Her gece sen.
Paramparça olur uykularım.
Karanlığın en koyulaştığı yerde,
Kapımın çaldığını duyarım.
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme
Yalnızlığı nicedir okyanus gözlerinin
Susmayı hiç bilemez, telaşın bülbülüydün
Sen ki Kaf Dağlarında tükenmezlik gizinin
Damarı güneş dolu, kıpkırmızı gülüydün.
Hangi bilinmezdi o, ellerini götüren
Akşamdı, bakışları kor oldu yüreğimde
Bir bana uğramadı gözlerinden haleler
Hayatımı okusam her çınar kahrolur da,
Bana mısın demezdi o şebnemsi laleler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!