Ahmet Nural Öztürk Şiirleri - Şair Ahmet ...

binlerce kilometrelik yoldan daha da uzun gelir insana
bakmıyorsa gözlerimiz umuda
bazen de uzak o kadar yakındır ki
avuçlarımızın arasında...

sevdiğimin iki kolu var
sağı solumu solu sağımı sarıp sarmalar
zemheri soğuğuna inat içimi yakar
dağlarımda şanlı türküleri var

ne yangınlar gördü bu topraklar

Güzelim,
Hiçbir şey gönül kırmaya değmez
Toplasak ikimizin ömrü beş dakika etmez
Sen kelebeği çocuk mu sandın

şiir yazıyorum aklım sıra
halbuki sözcükleri kullanamam zamanında
mesela hep hayır demeyi iyi bilirim
hiç de yararını görmedim yaşamımda
az daha evde kalıyordum onun yüzünden
dilsiz numarası yaptım da o ara

herkes sana rastlamalı
belki bir sabah
belki bir akşam
veya
ansızın bir gece vakti
kapını çalmalı

usul usul yürüyordu bayazit'ten aksaray'a
göğsünde istanbul kız lisesi arması
beyaz kaşkol boynunda

telaşlıydı
adımları aksaktı

soğuk ve kapalı havalarda
güneşe küskün gözle bakarım
biraz da şüpheci
bulutlara kızarım
sıkıntı basar içimi
telaşlanırım böyle havalarda

Olmazsa sen git buralardan usul usul
İstersen içinden bir de türkü tuttur
Yol kısaltan, hüzün dağıtan
Ve beni aratmayan aşksavar bir türkü olsun
Bak sana nasıl da ahenk veriyor
Yolu yorğun bu uçurum

dursun Fırat
akmasın yaşlar
inlemesin
kahrolmasın analar
başlarına karalar bağlamasın
öksüze baba aramasın bacılar

geçen gün sizi içerken görmüşler
aslı var mı bilmem
günahı görenlerin boynuna
dayamışsın ağzını yalağa
taze çarpmış bir öküz gibi
içmişsin kana kana