Ahmet Nural Öztürk Şiirleri - Şair Ahmet ...

bu günlerde kendimi düşürüyorum
hem de
bulunmasın diye
en tenha yerlerde
birileri yine de tutup getiriyor
bu sizinmiş diye

de ki
sevmiyorsun beni
de ki
ben de sevmiyorum seni
de ki
bir daha çıkma karşıma

çok zor seninle olmak
çözmek bakışlarını
duymak saç telinde yalnızlığı
zor
çok zor
kadere karşı gelmek gibi zor...

biliyor musun bilmiyorum
mutlu yaşamak
hoş olmak
sevmek ve sevilmek
mümkün mü
eğer kırmadıysan bir kalbi

ergeç birgün ayağın takılır
önce sendeler sonra düşer kalırsın
bir de dönüp dönüp bakarsın kötü kötü
zamanında gediğine oturtmadığın taşa

ölüm nedir ki gülüm
gözlerin kapanması
senin koynunda
yaşamın ilk adımı sayılır

ah bil bilsen bir tanem

Es Ey Feleğin Belası

Es ey feleğin belası rüzgar es nerden istersen ordan vur
Senin durgunluğun bahar yorgunluğudur
Bilmez miyim ben senin o hain huyunu
Galasında seyrettim bu son oyununu

gül doğru yolun sembolüdür
pusula gülü
kuzeyi güneyi
doğuyu batıyı belirtir

rüzgargülü sekiz ana

yedeği olmayan şeyleri
yeryüzünden silip atan bir canavar gibi
çarptın yerden yere onurumu
çiğnedin geçtin sonra
tahta bir fıçıda sakladığım gururumu
teşekkür ederim sadece sana

Yine hazan mevsimi yine hüzün var havada
Üstelik sen yoksun ve çok uzaklarda
Boynun bükmüş kuş gribi bir serçe
Yalnızlık sarhoş bir başka elde
Ve ben gülüyorum kendimce
Dayanmak anlamında