Zaman geçip giderse, ben de göreceğim.
Ben de göreceğim, sonum nasıl olacak?
Neden merak ediyorum, bir gün öleceğim.
Bir gün öleceğim ve zaman beni yutacak!
Söyleyecek söz kalmadı...
Kelimeler için çok geç!
Sitemler, acıların istemsiz ağıtları...
Ey zaman! Çabuk gel! Gel de, şiirimden geç!
Zaten yaşandı bitti, en güzel mısraları...
Eğer silmek istersen, kendine bir satır seç.
Derdimi kime diyeyim?
Beni duyan kaçar gider.
Kederle mi övüneyim?
Mutluluğum kaçar gider...
Ufkumu yalnızlık sarmış,
Soracağım, hep soracağım, kapı kapı dolaşarak,
Son kapıya geldiğimde, en başa döneceğim.
Tokmakları dövmekten bileklerim kopacak!
Fakat hüzne küskünüm, hep ümit edeceğim...
Zaman, yalancı zaman, beni hep kandırıyor.
Bugün de cümlelerim bana çok naz yapıyor...
Ağzımdan kelimeler, bin bir ricayla çıkar.
Her lezzetin ardından bana elem kalıyor.
Hazandandır şu dünya, bahar gelse, ne çıkar?
Bana bir ümit ver! Sana bir ömür vereyim...
Omuzlayıp gam yükünü, bu dünyadan gitmek gerek.
Gelir iken ağlar idik… Gider iken gülmek gerek.
Her kim ki, kalayım derse, ömrü zemherir olur.
Gayrı tende bahar bitti, başka şehre göçmek gerek.
Sanma ölüm bir yok oluş, levhte yazan yok olur mu?
Bir zaman şiir yazarak, dünyaya renkler verirdim.
Sanırdım ki mısralarım, cümle derde devalardır.
Ne zaman ki seni gördüm, aklımı eline verdim.
Ondan beri bana şiir, cem-i cümle cefalardır.
Bir zaman şiir yazarak, dünyaya renkler verirdim.
Eylül, gitme ne olur, dertleşesim var.
Mecnun gibi hallerimi söyleyesim var.
Ona diyememiştim, bari “sen” dinle.
Bir sitemle mülkümü kahredesim var.
Eylül, gitme ne olur, terk etme sen de.
Dosttan ayrı kalana, dünya bile dar.
Korkuyorum, yalanım yok! Elimden kayacaksın...
Ellerin, ellerimden hesabını soracak...
Geçmişime kederden çizikler atacaksın!
Geçmişim, gelecekten hesabını soracak...
Öfkelisin belki...
Hafızama, ateşten sözler bırakacaksın.
Kendi “kıyamet”ini ararken yaşayanlar.
Fark ettin mi, Eylül’de, bir “gidiş” havası var.
Yaza sergisini açmış bir cümle pazarcı,
Toplar tüm güzelliği, bir baharda, ne acı…
Toplar tezgâhını firkat, toplar tezgâhını âlem.
Fakat sormakta fikrim, “Madem gidecektiniz, neden?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!