Yoksun
Dokunmasızım yaprakların içinde
Ağaçsızım.
Yoksun
Bakışsızım insanların içinde
İnsansızım.
Devam, devam
neye devam..!
Devamm! Devamm!
Neye Devasın sen..!
Sen biliyormusun ki deva olduğunu..?
Sen farkındamısın ki yaşadığını..?
Önce tozların kondu
penceresi kapalı gözlerime
silemedim halen
biriktirdiğin aşk lekelerini
habersizken yüreğimin zavallılığından.
Sonraki günler
seni kaldırdım hep
en güzel dileklerimde.
Bıraktın içime zehirini
atamıyorum yüreğimden
yuttuğum sevgi oltalarını.
Aranırsın kaçırılmışı
soluk soluğa bir nefes
dersin bu köprü daha ne kadar taşır.
Yüreğim sakin
sağlam
Sana ben nasıl bakayım
göz mü kaldı bende.
Sana ben nasıl dokunayım
ten mi bıraktı bende.
Yaşam
en rüzgar sevgileri bile
durgunlaştıran
sonrasında
umutla
umudu bekleten
En güzel pazarlarından biriydi ömrümün
seninle dolaştığımız o pazar günü.
Telefondaki sesin
seslerimiz
bekleyişim seni
tarifler
Hep bir kahve yudumu geceler
koyu
ve sade.
Tıklatırsın sigaranı düşünü silkmek için
yazarsın işte böyle
Çok kalabalık bugün etrafım
kimler yok ki masamda
tüm sevdiklerim yanımda
hangi birinden başlıyayım saymaya
her zaman içimizdeki doğa
ruhum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!