Sustum
bunca edilgen ve değişken figürlerin arasında
bir ata binmek ister canım hep bu anlarda
rengi belirsiz.
Direnmek gereksiz
Sıra sıra dizilmiş bakışlar
kıvranan bir yüreğin
son vuruşlarından.
Diyebilirim artık
bütün gözler
Seni ben yol üzerinde tanıdım.
Yollarla ulaştım sana.
Ayaklarım yürür
sana yürürmüş
nerden bileceksin.
Seni ben deniz yanında tuttum
Seslere kalkıyorum
konuşulmaz sabahlarında ihanetlerin
seslere bakıyorum
gece uğultularında yatağımın
ölünmez günler dinletiyor bana
ve acınmaz insan hayatları
Zaten ay bile gelmiyordu
gece sohbetlerime
gül mü açardı bu yürekte.
Sözcüklerim hece olmadan
yutkunurdum geriye
Bir yığın ipler var.
Uçurumdayım.
Her biri birbirinden yayla sözler var.
Hüznü yaşıyorum.
Herbiri coşkun mu coşkun!
bir yığın insanlar var.
Hayatın sesleri yalnız çıkar
gece yarısına dayanınca yüreğin
omuz ararsın omuzuna yüreğinin
direk ararsın hayatın dibine çakılı
tel ararsın asılacak kolların sallanacak
aşkların gece yarısında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!