Tedirgin bir mum ışır Cürek akşamlarında
Uzak tıkırtılarla bir tren çığlıklanır
Ve bir hüzün dolaşır pencere camlarında
Dolup taşan bir yürek ağlamaktan utanır
Oyy Emirdağ!
Oyy benim sahipsiz ve yetim memleketim!
Senin için derler ki:
'Ulu çınarlar gibi derindedir kökleri.
Önce Cırgın'dı adı
Sonra Abdülaziz'e izafeten Aziziye oldu.'diye
Dinlesin tüm birlikler
Birleşikler
Proje kalfaları! ..
Ben eski ben değilim artık! ..
Karanlık bir kış gecesinde
Hür ormanlar içinde seken ceylan gibiydin
Bin bir türlü şakıyan kuşların edibiydin
Ne zamandır bu sükût,ne gün karalar giydin?
Güzelliğine niçin gölge düşürdü felek? ..
Katmer katmer değildi,kara değildi bu ten
Beni bırakıp gitme dedim bu yangın yerinde
Gidersen yanarım dedim, yanarım kederimden
Gidersen taş, taş olmaktan çıkar dedim
Toprak, unutur dedim toprak olduğunu…
Gittin…
Ve ben yıllarca geleceksin diye
Ayrılık şarkısı mı bizi en çok ağlatan?
Yoksa karanlıklarda beklemek mi
Kimsesiz? ..
Fısıltılı seslerle dualar mırıldatan
Yüreğil ki sıradan bir köy değil.
İki karşı yamaçtan birbirini izleyen
Bu Dedem Korkut köyü,
Sevdayla bakar uzaktan Karadağ'a.
O dağ benim Kaf dağım.
Anamın anlattığı masal kahramanları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!