Kediler sende kaldı...
Sende bıraktıklarımı,
boş bir valiz gibi koluma taktım, kendime yürüyorum bu haziran gecesi.
Bana doğru çıkmaz bir sokaktayız başbaşa,
uzun zamandır ayrı düştüğümüz bana..
Öyle hissetmiyorum artık
Kadar kısa bir cümle ayrılık
Yaşandı bitti
Nokta,
Hoş geldin yalnızlık
Sahibinden kelepir satılık
Onlar üç minnacık buluttular
Çorak topraklara umuttular
Dev dağları korkuttular
Dağlar sağır, dağlar kördü
Toprağa can vermek isterken
Üç damla gözyaşı öldü
Sabah kahvemde
dans etti siyah elbisen
Kafam karıştıkça döndü döndü
O karanlıkta gözlerini seçtim
Güzel değil muhteşem
Yalın ayak kumların üzerinde
Bir ses bittiğini söylüyordu
Anlamadığımız dilde
İnadımız sönmüyordu
Yanıyordu tenimizde
Gölgelerimiz değmiyordu
Sen hep uzak
Ama hep benimle beraber
Saklanan bir dokunuş gibiydin
Dokunmaya korktuğum
Parmaklarımı yakan hasret
Ve hala
Güzel bir gündü
Deniz sakin hava günlük güneşlik
Yem, nevale ve bir küçük Rakı
Küreklerimi çekerken gülümsüyordu sahip
Bayrak tepenin batısında attı demir
Oltalar hazırlandı haydi ya nasip
Gölgeler yazdım dudaklarına
Renginde hep gözlerin vardı
Biraz zeytin biraz armut sarısı
Her dokunduğumda
Dudaklarım yandı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!