Ahmet Emer Şiirleri - Şair Ahmet Emer

De ki sürünmedim, hiç acı tatmadım...
De ki ölmedim ayaktayım.
Mutlu olmayacak mısın?
Doğdum, kazık çakmayacağım ama sen kalacak mısın?
Öyle ise nedir bu tafran, kör inadın?
Sen mi yarattın mercimek beyninle evreni de yönetmek istiyorsun?

Haberler.Com HABERLERİNE YAZDIĞIM YORUMLARDAN BİR KAÇI:
Cumhuriyet Bayramınız kutlu olsun,

Ergenekoncular; Sayın Profesörlerim, Değerli Yazarlar ve Sevgili Gazeteciler, PKK’ ya karşı savaşan gözü pek askerim....
Sizler adam öldürmediniz mi? Yani kanlı katil değil misiniz? Türkiye' yi bölüp parçalamak istemiyor musunuz? Beyinleri yıkanmış cahiller değil misiniz? Öğretim üyesi değil de terör örgütü üyesi misiniz? ! İnsan olmayan, cahil, cani APO' dan buyruk almıyor musunuz? Bakın o içeriden Türkiye’ yi yönetiyor!
Pişman olacak bir şey yapmadınız mı? ....

cır cır cır
benim vefalı arkadaşım
modzart' tan bethoven' dan
ulvi cemal'den cemal reşit' ten
çalar da çalar usanmaz bıkmaz
sevgili can yoldaşım

Büyüdüm!

02.01.1956 Nere 02.01.2017 nere? !
Ne kadar da yıl geçmiş öyle!
Sözümona büyüdüm, nasıl büyümek bu böyle? !
Tuğlanın taşların üst üste koyarak örülmüş baca de, kuyu de, söyle!

Senarist aynı senarist, 1940’ lardan bu yana hiç değişmeyen!
baş oyuncu değişiyor yıllar içinde sarhoş!
karakter oyuncusu hepsi de, baş oyuncu, yardımcı erkek kadın oyuncular birer birer…
dublör, suflör, figüran ve sahne aynı, kalite aynı malzemeler değişse de anlayacağın!

baş köşede bir heybetli kral oturmakta,

Dışım Kömür Karası İçim Korku Yuvası

Günden çaldığım bir avuç ışıkla girdim kara toprağın rahmine,
İndim karanlık dehlizlerine, ıslak yanık kokularına yerin,
Vurduğum her kazmada daha bir yandı kavruldu ciğerim,
Alnımdaki her damlada daha bir ağardı ekmeğim! ..

Duyguların Dili


Yaşıyordum gözlerinin içine bakarak
hazların en yücesini
sevilerin en değerlisini

Eli suya değiyordu bir kadının
Uzatmış trenin penceresinden dışarı
Bir amele öpüyordu o eli okşayarak nasırlı elleriyle
Akşehir’ deki Gavur Hamamı’ nın göbek taşında
Kayıkçının esmer teninin gölgesinde ışıldıyordu suyun damlaları
Denize her düşüşünde kalbinin ortasında açtığı delik yaylar çizerek halka halka yayılıyor kayığın dalgasında boğuluyordu

Limandan kalkan vapur sırtlar götürür batan günü, bir zamanlar bağrımda yeşerttiklerimi!
Bir iki çalı çırpı ile tutuşturmak istediğim küllenmiş közüm bağrımdaki, benim dünyada var olan iki gözüm!
Ne olur biraz daha kalaydı derken, bir beyaz martı dalar imbatın içine!
Kokusunu getirir iyodun derinlerden, özlemin el sallarken dalgalarla uzaktan,
Gel gel eder martı kanatlarında yüreğimdeki kapakçık!
Bir ışıltıdır süzülen kirpiklerimin ucundan denizin tuzlu suyuna karışarak.

ERMENİ KATİLLERİ ERMENİLER’DEN ÖZÜR DİLEYECEKLERMİŞ!

Türkiye' deki üç beş Ermeni tüm Türkler adına Ermeniler' den özür diliyormuş! Utanmazlar önce geçmişimize ve şimdi de bu günümüze bir baksınlar. Anadolu Halkı esas geçmişte ve şimdi özür dilenmesi gerekenler. Osmanlı zamanında 2, sınıf tebaa sayıldılar, şimdi din adına Allah' la kandırılarak koyun sürüleri yerine konuluyorlar.
Nerelere hangi yatırımların, yardımların yapıldığına bir bakın? ! . Esas Anadolu' ya çakılan bir çivi var mı? Halkını sömüren, ezen, uyutan, köleleştirenler; Şeyler, şıhlar, ağalar, beyler, ne kadar sahte yüzlü varsa hepsinin, erki eline geçirdiği zaman kabuğundan çıkmış, kabuğunu beğenmeyen tosbağa gibi davrandığını görmüyor musunuz? Yoksulluk, sahipsizlik, çaresizlik vurmuş beline gariplerin, doğrulabildikleri yok. Onların bellerini bir doğrultan çıkacak elbet. Gözlerini açacaklar. Bakalım o zaman kimler kimlerden özür dileyecekler?
Bırakın Ermeni'yi falan., Anadolu halkının tutsaklıktan kurtulması gerekecek önce. Türkler' in kendi özgürlükleri var mıdır ki? ABD, AB ülkelerinin izni olmadan yapabildiğimiz bir şey var mı? Göbekten bağlanmışız, çözebilene aşkolsun! Neyimiz varsa onların emrinde. Toprağımız, suyumuz, yer altı yer üstü tüm varlık kaynaklarımız; tüm halkımızın geleceğine onlar karar veriyorlar.
Soluduğumuz hava kaldı elimizde yalnızca. Yakında oda bir şekilde elden gider!