Seneler geçerken birbiri ardısıra,
Gözlerimiz takvime takılır arasıra.
Beklediğimiz gelmez her zaman,
Nice dünyalar yıkılır,arasıra.
Öfke ve endişe dolu bütün bu hatıralar,
Ki çıplak,sevimsiz,uçsuz bucaksız bir sestir.
Aşkın kanatlarını kullanan içimdeki yaralar,
Kahkahaları çığlığa çeviren ızdırap kadar mukaddestir...
Yokluğunu uzaklara taşıyan köleler gibi yıllar,
Seni hatırladıkça,
Ağlamak geliyor içimden.
Hüzünler titriyor dudaklarımda,
Dağ rüzgarları esiyor yüreğimden,
Gece saçlım,
Gözyaşlarım akmaya başlıyor yanaklarımda,
Hayâli yanlış olur,umudu kırık,
Hayat devam eder,kaldığı yerden.
Hep acı,ıstırap,gözyaşı ve hıçkırık,
Hayat devam eder kaldığı yerden.
Bir gün her şeyi anlarsın,geçen zaman olur,
Her tren sesinde, yeni bir ayrılık var.
Yalnız kalmaktan korkan çocuklar,
Taş atmayın trenlere;
Sevdiğine kavuşacaklar da var...
Benim dünyamda,
Senden başka kimse olmadı.
Senin dünyanda,
Ben bile yokum...
Bahar gelince,
Pencerelerde neden ağladığımı,
Daha kimseye söylemedim.
Gökyüzünü doldurunca,
Kuşlar çığlık çığlığa,
İçim içime sığmadı,
Sen bulutların gökyüzüne söylediği şarkısın anne,
Dualarındır beni ayakta tutan senelerdir.
Babamın öldüğü gün yağmurlar eşlik etmişti,
Gözyaşlarımın kimsesizliğine,
Zaten eski tadı yok sevdaların, sen de gitme anne.
Eski aşkları satın alan,
Eskici var mıdır?
Acaba,
Istırabın sesini duyar mıdır?
arkadaslar sair ahmet beltekin in hayatı hakkında bilginiz var mı? lütfen yardımcı olursanız sevinirim.