Ahmet Beltekin Şiirleri - Şair Ahmet Bel ...

Solgun bahçelerde yapayalnız gezmek bana zor gelirdi,
Baharı uğurlayan kuşlar bile bunu bilirdi.

Seninle gezmekten zevk duyardım, heyecanlanırdım,
Sanki hemen ellerimi tutuvereceksin sanırdım.

Bir türlü sonu gelmeyen hayâllerdeydim,
Yüreğime düşen gölgeydi ayrılık.
Seni gökyüzünün görünmediği gecelerde sevdim,
Güzün yaprak döktüğü bahçelerde,sessizce,
Kol gezerken gözlerimde yalnızlık…

İçimde siyah bir gölge bıraktı,yaşadığım her sevda,
Sonra derin sessizlikler ve bir sürü hayâl kırıklığı.
Pek çok şey gibi unutuluyor,silinip gidiyor her veda,
Ama yine de yüreğimde bir yerde duruyor sıcaklığı.

Oysa ben seni unuturum sanıyordum,sakladığım yerde,

Bir deli rüzgâr gibi esip geçmez ki bu sevda,
Bir yaz yağmuru gibi hemen bitmez ki bu sevda,
N'olur terketme beni dalıp bir gün düşüncelere,
Her yerde her şeyde bulunca sevgimi,
Beni hatırlarsın...

Artık soru sormayacağım sana,
Dilediğini yapmakta serbestsin.
Yaşa yaşayamadıklarını...
Ama unutma,
Zaman her dakika yalnızlıklar yaratır,
Beni dinleme istersen,

Seni düşündüm geceler boyu,
Şarkılarımızı dinledim pencerelerde,
'O günleri'düşündüm,ellerin ellerimde.
Ve anladım ki şarkıların eli var...
O anda her şeyi söyledim sana,
Hasretimi hafifletir diye.

Eller sallanmaktan yorulur,
Ve kaybolur gözden,gidenler…
Otobüs camlarında kalır gözyaşları,
Sonra birbirlerine bırakırlar kalplerini,
Ayrılık olmasın diye,sevenler

Bu son ayrılık,belki son vedâ,
Önce yıldızlar kaydı,renkler sıyrıldı.
Gece dönerken ağır ağır şafağa,
Aşk bulutundan yağmur ayrıldı.

Gözlerim hasretinden yollara düştü,

Dün hatıramdın,bugün hayâlimsin,
Seni kazıdım kalbime,gurbette.
Suçlu benim,günâh olsan benimsin,
Her akşam,aynı yer,aynı saatte.

Pişmanlık duyma,af dileme artık,

Her ayrılıktan sonra zor gelir gözyaşını saklamak,
Kaybetmenin korkusu belirir yorgun gözlerde.
Ölüm, bence duadan başka her şeyi yasaklamak,
Ve her şeyi itiraf etmek titrek sözlerde.

Sevdiklerini kaybettikçe sarsılıyor insan,