Fecir ile yaklaşırken sabah
Civa gibi yayılıyor hüzün
Ki bir sıcaklık var anlatılmaz
İnsansız mevsimlere karşın
Günler geçerken kalabalıklardan uzak
ne yaptığını bilirsin ne yapamadığını
ne yaşadığını bilirsin
.......................ne yaşamadığını
ne sevdiğini bilirsin ne
.........................ne kadar sevildiğini
..................................'acılar tenidir ayrılığın'
sese duyarlı duyargaların emre amade!
sıradan karanlıklar çöker yüzüne
sakinliğin resmini biliyorum gördüm
bulutlara sığdırılmış imgelemler gibi yağar ıslaklığın
Soğuğun ellerimi üşütüşü
Nicedir acıtmıyor yüreğimi
Yüreğim nicedir alıştı
Isıran soğuklara
Kaynayan suların sıcağı
Adını yazacak kadar
……Bir kelebeğin kanatlarına
İncedir işçinin yüreği
Ve serttir düşmanını
……Yıkacak kadar
Ağlamazsın biliyorum
Çünkü ben ağlamıyorum artık
Aradan geçen zaman çok oldu
Ağlayacak bir şey kalmadı
Her şey unutuldu artık
Sen birini buldun
Seni bekleyeceğim
Hem yaşamda hem de ölümden sonra
Tekrar karşılaşacağımız anı
İple çekeceğim
En büyük amacım bu olacak
Tek dilek hakkım olsa
zamanın elleri okşar tenimi
eski de eskir benimle
hangi acı yoğurur şairini böylesi
aşkım yelken acım meltemdir
ki kaç ışık söndü yürek şehrinde
Seninleyken
Gök yüzündeki bulutlar kadar
Ayaklarım yerden uzak
Gün ışığında koşan çocuklar kadar
Mutluydum
En büyük acı senle konuşamamak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!