Bu olta yakıyor canımı
Bu olta yakıyor canımı
Balık oldum oltanın ucunda
Balık oldum son bir umutla
Ayrılık oltasında balık oldum
Yaşamak değil umudum
Bana rağmen evleneceksin bir gün
Ama boşuna, bana sorarsan
O gün mahşer günü olacak
Çünkü dünya dayanmaz
O gün çekeceğim acıya
Şimdi çektiğim acı, o gün
Öleceğim sevgilim öleceğim
Seni bu gün son kez göreceğim
Hastayım canım ölümüne hasta
Seni üzmeye değil, son kez görmeye geldim
Bırak ayrılığı şimdi sırası değil
Ah binlerce eğer-in sırtında
Yenilmek yıkılmak aşkta
Ah taşımak bir sepeti
Keşkeler ile doldurarak yok boyunca
Ulaşmaya çalışmak ve hiç ulaşamamak
ölesiye sevmek yetmiyor çoğu zaman
...nasıl gerçek sevgi arttıramıyorsa
değerini sözcüklerin
her zaman
..........bir insanın açlığını ne zaman anladık
Şimdi yanımda olacaktın
Bana ilk kez dokunduğun gibi
Elini saçıma koyacaktın
Her yanıma yayılacaktı sevgin
Ve benden, tekrar sana dönecekti
O kadar mutlu olacaktım ki
kaç kez yapıştırdım kaç kez
içimdeki kırılgan vazoyu
kaç kez umutlandım
olmayacak kavuşmamıza dair
evet o vazo ki bakımlı ve narin
nicedir ruhunmun üstünde
sallanıyor tunç sarkaç,
ki katre katre kan
damlıyor hançereme,
zaman kriz öncesi hüzün,
üretmek bir kanser
nasıl bir çiçektin Olivia, yaprakların cam
arı ayaklarında sır taşırdı seninle zaman
güneş yüzüne vurunca göz alırdın
ya karanlık, karanlık olunca
nasıl bir çiçektin Olivia kokun gün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!