Ağustosta üşümek Şiiri - Süleyman Kılıç 2

Üşüyorum Ağustosun veda haftasında
Sıcakla soğuğun, ölümle yaşamanın
Bu denli iç içe olduğu dönemeçte
Soluksuz nefessiz üşüyorum terlemekte
Ağustos da şaşırdı pusulayı
Hesaplıyor tik tak üçü beşi
Şaşırmış döngü kendi döngüsünde
Ve yanıyor yanarken de üşüyor
Ağustos gibi üşüyorum terleyerek
Ölümle yaşam hiç bu kadar birlikte
Bir dönemeçte gezmemişti yürüyerek
Tabiat da şaşırdı insana ayak uydurarak
Mevsimler ,aylara kızgın ve insana küserek
Bulutlar yolunu şaşırmış
Ağlayıp mateme sebep vererek
Ağustosta sincaplar,kuşlar donarak
Üşüyorum ağustosun veda haftasında
Terliyorum ,titriyorum
Ölümle yaşamında iç içe geçtiği
Bu kalabalık ,tenha insanlık (!) diyarında
Böcekler ,kuşlar , sincaplar
Arılar ,ağaçlar , orman da
Üşüyor yanarken bedenler
Sen de üşüyorsun farkında olmayarak