Cuma Soylu Şiirleri - Şair Cuma Soylu

ÂDEMİN ÇOCUKLARI.++
----------------------------
Bunlar hepsi âdemin çocukları
İlimden uzaklar battı ocakları
Dolmadı hiç birinin kucakları
Söyledim o havadan şüpheliyim

ADIMI SÖYLEME.++
------------------------
Dedim o kaşlarını kırma bana
Ben deli divane vurgunum sana
Güzelliğin renk katıyor cihana

AĞLAMA YAR.++
-----------------------
Söyleyin kırmasın hilal kaşını
Akıtmasın gözden damla yaşını
Armağan bize bu günün anısı
Garip yaz şu mezarımın taşına

ANADOLU M.++
---------------
Ah derim yıkılan her bir taşına
Sele karışan kutsal toprağına
Kurumuş tek bir dala yaprağına
Aşığım sana ben can Ana dolum

ANAM BENİM
*****************
Annem bu gün karaları bağladım
Ağladım, derde kedere salındım
Sen ki beni fırtınadan korurdum
Şimdi takatsiz kaldı canım anam

AYNAYA BAKTIM
GENÇLİKTEN ESER YOK.++
------------------------------------------
Aynaya baktım gençlikten eser yok

BABA
*******
Hele gideme baba yurduna ne olmuş
Harap olmuş viran olmuş çöl olmuş
Coşkun akan çeşme kurumuş kalmış
Küsmüş sensiz bize su vermedi baba

BABA YURDU
******************
Bardaklı denilen köy üç dağın içi
Arasan bulunmaz canlı bir bekçi
Harmanda pat osu buğday, çeltiği
Viran olmuş o baba yurdu şimdi

BANA GETİRİN AL TURNALAR.++
-----------------------------------------
Gökyüzünde kanat çırpan turnalar
Ne olur selamı yâre götürün
Onun derdinden de yanıp ölmeden
Tutun ellerinden bana getirin

EY İNSAN OLİNSANOĞLU
*********************
Bu gün varsın yarın yoksun dediler
Barbarca kazanıp egoistçe yediler
Sen çaldıklarını zekât vitre verdiler
Başınız da peşinizde hep fitnelik