Cuma Soylu Şiirleri - Şair Cuma Soylu

ULU ÇINARIM BENİM
**********************
Bu gün devrildi asrın ulu çınarım
Kor olmuşum alev, alev yanarım
Acın unutulmaz seni hep anarım
Caniler elinden yok oldu bu hayat

SOLDU O ZAMAN
***********************
Kaba yel bir şey koymaz götürür
Gönül bahçesindeki gülü süpürür
Bitki denen cismi yakar bitirir
Anladım ki soldu gülün o zaman

ŞU DÜNYADA HAL BÖYLE
--------------------------------------
Gördün mü dünyada o güleni
Aç yaşayıp buna şükür diyeni
Kendinden önce yetimi bileni
Dula orospu der Piçin kendisi

TELLİ KURAN
************
Bu telli kuran geldi dile
Sızılar gezer o elden ele
Yürekten gelen sözlere
Mızrap vurdu ince tele

ZÖHRE YILDIZIM XX
--------------------------------------
Bülbülün feryadı dikenli güle
Ömrümün döndü son baharı güze
Gözyaşım döndü o çağlayan sele
Zöhre yıldızı sensin yürek sızım

KALLEŞLER
************
Kalleşler sarmış dört bir yanımı
Can dediğim dost aldı bu aklımı
Yılan gibi sardı bedenimi canımı
Talan ettiler kazandığım malımı

KAPI YAPMABU İNADI AÇIL

******************
Kapı kilitlendi anahtar of içer de
Çelik kapı olmuş önüme perde
Kekeç elde bak kerpeten yerde

KÖK SALMIŞ
************
Çocuk yaşta almış gemi
Simit bulamazken demi
Orta doğuya açtı yelkeni
Deniz feneri deniz feneri

GÜN DOĞARKEN
*****************
Gün doğarken kalkardık yataktan
Çamur çaylak geçerdik bataktan
Ellerimiz yara olurdu o an oraktan
Bizim gençler şimdi size ne oldu

GURBET YARASI
-----------------------------------------
Gurbete gidişim derin bir sancı
Bulunmaz dermanı yoktur ilacı
Ekmeği aşı bal olsa zehirden acı
Gelmiyor mektup nerde postacı