Ağıt gibi Şiiri - Zahit Güney

Ay ışığında büyüyen kentlerimizin
Üç renkle nabız atan kavşaklarında
Nabızsız tüm mutluluklar
Onların;

Çocuk değil çocuk

Kırmızı yanar yanmaz
Havuza dalar gibi dalıyor onlar
Akışı frenlenen
Araba seline;

Boğuldu boğulacak çocuk

Satmak istedikleri
Satamadıkları
Hep ufak tefek
Mendil peçete sakız;

Başka ne satabilir çocuk

Pembe düşlerin geviş getirdiği
Köprü altlarında
Sıkı bir pazarlık başlıyor
Sabahlara dek süren;

Utancı bize

Ne anası kalıyor
Ne danası
Ankara ile İstanbul’un;

Çocukluğunu özlemliyor çocuk…