Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
zaman...izlerimizle dolu yada silinmeye yüz tutmuş yansımalarımızla... dış aynadan kendimize bakınca görülenler ile ruhun yaşamak istediği farklılıklar hep gösterir, sanki bir yerlerde hep eksilikler kalır... tamamlanamayan belki de hiç tamalanamayacak...yaşamın kendisiyle bir yüzleşmedir o an...
çok güzel açılımlar sunuyor okuyana...kutlarım Aytekin Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta