Nefes almak mı?
Bana kalan direnmek,
Biraz sabır,
Biraz da sızı.
Ölümden korkmak mı?
Belki biraz,
Ben yaşarken seni,
Senin ölme lüksün yok.
Toprağa düşersen,
bir papatyanın dalında yeşerirsin,
Denize düşsen kalbime kabarırsın,
Bulut olsan cana yağarsın,
Ben susarım
Gecelerin düşer çenesi
Alır seni karşıma, konuşur
Ben dinlerim ikimizi
Ben susarım
En güzel satırlar sana kaldı,
Hüzünler bana.
Tek tek söktüm harfleri kelimelerden,
Kusursuz bir umut kaldı sana,
Bomboş bir gelecek bana.
Öldüm dedikçe dirildi hayaller,
Ne kadar zordur birinin kalbine tutunmak,
İpekten işlersin her satırını.
Yumuşaktır o yüzden,hassastır.
Ne kadar zordur o yürekte yaşamak.
Bazen daralır, sıkar ruhunu.
Bazen kanar, acıtır seni.
Yıllar yorulup çöktü omuzlarıma
Gölgemde boğulursun ardımda durma
Soğuk yalnızlığım çarpar dudağına
Çatır çatır çatlarsın,kanatır seni
Gecem tekindir,çıkamazsın sabaha
Bu acı, bu keder, bu hüzün
Sen değil bunlar,bana ait değil
Varlığının ispatı tel örgüsündeyse kafesimin
Bu yürek,bu sancı, cana yakın değil
Gözüm mezarı oldu gözlerinin
Çorak,susuz,mavisinden uzak mutlu değil
Tanıdığım her yüzde, senin suretin,
Tanıdığın her insan, izini taşır
Konuştuğun herkesin, sesinde sesin
Bana ulaşamayan her cümlen sağır
Yatağın soğuk yanı, sen yoksan eşin
Kovanından çıkmış bir mermi çekirdeğiydi canım dediğin
Ne tür bir bilinmeze uçuyoruz ki ey yar
Dışarıdan nasıl geçiyor, ıslık çalarak en çok sevdiğin
Akıp gidiyor mu ömrümden, canım sevgili
Hızına yetişemez ki bu aciz yüreğim
Uzun uzun yormaya gerek yok alfabeyi
Seviyorum diyorum
Dokuz harf bende kalsın
Anlamı sende
Kalanından umutsuzum demiyorum
Yorgunum,açamıyorum gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!