Kar yağdığında adam oluyorum
Her güneşte ürperiyorum
Esen rüzgarda olgunlaşıyorum
Senin beklediğin baharları,
Ben gözyaşımla karşılıyorum
Herkes sever beni
Dudaklar okudum nice insandan
Geçmez dediklerim geçti zamandan
Yüreğim kendini avutur sandım
Yalnızlık kamburu düşmez sırtımdan
Bu günüm dünümden eksilen kalan
Kırmızı elbiseni giy,siyah pantolon üzerine
En güzel takılarınla süsle kendini
Saçların kırışık kalsın dişlerinde tarağın
Yakışırmı diye düşünme.
Dudağın sen kalsın,yanakların al
Sen karşımda gülüyorsun
Ben karşında bir yabancı
İçinde içimden bir ateş,
Yüzünde bir parça cennet
Gülüşüne öldüğüm neredesin
Yanıbaşında duruyor cesedim,
Seni düşünürken bir özlem sarar her yanı,
Olacak iş değil hani,sen ve ben,
Gecesi katık olmuş bir aşk pişiyor solumda,
Tuz katran olmuş,zehir zıkkım lezzeti.
Olacak iş değil ama,umudun bile deli,
Aklımı üşütürüm sarılacak kimsem yokken,
Olmadığın bir kelime arıyorum
Yok...
Yokun içinde senin yokluğun gezinirken
Sen....
Yine her cümlenin başına sıralanıyorsun
Hayatın tespih taneleri gibi,yanyana,sımsıkı
En dilsizinden,
en sağırından,
en koyusundan geceler,
ardı ardına dizilir içerime.
Yalnızlığımın çaresizliğini,
hangi kalabalık sökebilir,
İçimdeki esaret aydınlığı engeller
Parmaklıklar kalın,tutunmak zor
Hücrem dar, gözlerim olabildiğine kör
Gardiyanım ol, yüzünü göster
Dışarıda bir dünya baharı bekler
Gözyaşı yangınıyla, kavrulup ta söndüğü
İnsan insan külüymüş, dokunup döküldüğü
Bugün dünün artığı, yarınlarım belirsiz
Geride kalan herşey, kaderimin örgüsü
Dilimde bir türküdür,geçip gidene sövgü
Bir kez görsem suretini karşımda
O vakit yırtardım çocuksu hayalini
Tutku, heyecan, aşk siliniyor hatıralarımdan
Suçlu gibi yarımım hislerim buruk
Dünyam neftet dolu dünyam karışık
Aklıma geldiğin gibi sarıl sevinçlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!