Ben, yüreğimin elçisi
Zeval olmaz dilime
Başı omuzlarında bir aşkın,
Boynu bükük çiçekleridir bunlar
Uğruna bir ölüm bahşettim
Bir ömür yoldaş ol gönlüme
Seni bir yaprak sigaraya sardım
Duman taşımak ister kendini seninle göklere
Ben yakmak isterim kavuşmak için özüne
Kibrit alev alıp yakmak ister kendini
Dokunmak için sevdiğine
Ateş dolanmak ister kördüğüm olup beline
Bana ait değildi harfler,geldiler yan yana.
Tek tek oluştu cümleler kelimelerin ağzında.
Ben yabancılaştıkça mısralarda,
sen bütünleşirdin sayfa sayfa.
O kadar istedim sende virgül kalmayı.
Nerden çıkar ki bu kadar nokta,
Vazgeçemem dediğim herşeyin,
törenle geçişini izliyorum şu aralar.
İmkansiz dediklerim taşıyor bayrağını.
Tarumar olmuş hayallerim hüzünlü,
boynu bükük orta saflarda.
En son keşkelerim geçiyor,
Bu yağmurlar gökten yaş getirir;
Boğulur toprak,sıkar tenini,
Cemre yaza küser, kar örtünür
Ayrılıktan bir eldir, sonbahar
Bu yağmurlar kederden küldür
Şimdi en acılarında yüreğim, solgun çiçek
Kaldır başını dimdik semaya,gönlüme cenk et
Avuçlarımda dualara ortak ol sen bir tek
Mezarıma doğrul sensizliğime merhamet et
Mavi sularında ömrüm köpük köpük sönecek
Karanlık söyletir,aydınlık yazdırır
Kıymeti varolmayan cümlelerimdir
Dökülür yıldızlar misali başımdan
Çökmüş omuzlarımdan günler ağarır
Tütüne karışır kalabalık sesi
Bugün tekliğimin en kalabalık gününü yaşıyorum
Ne sen karşımdasın,
ne de ben görebiliyorum
Lambası kör bir gecenin,
güneşi umutsuz sabahlarına çarpıyor bedenim
Aklımdan çıkmıyor hatıralar,
Bu denizin dibi yok,düşüyorum
Bu sensizlik, sağır sessizlik
Benden çok yol yorgun,yıkılıyorum
Bu adımlarım, sensiz koca bir eksiklik
Yaşıyorum, görüyorsun,belkide duyuyorsundur
Ölümü içime gömdüm, yanımda ölüm yatmakta
Uğruna döktüğüm gözyaşlarına yazık,
her kelamı sen olan damlalar, düşer mi toprağa
Yokluğunda söylenmek bana göre değil,
Yalnızlığın adı mutlu kalabalık, sen varsan aklımda
Yazmayacağım bundan sonra ayrılık,
Bedenin sende kalsın,bana kalan aydınlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!