Adem Korkmaz Şiirleri - Şair Adem Korkmaz

Titrek adımlarla sonsuza yürüyor gibisin.
Nefret almış gözlerindeki yerini sevginin.
Issız dağlardaki yuvasız kurt ancak emsalin.
Bilmece yürüyüşün,aldığın nefes,herşeyin.
(1997)

Gözlerimden akmaz oldu gözyaşı
Oda takılmış kahrın renksiz saçlarına
Benmişim geçmeyen zamanın yanı başı
Kirpik olmuşum karanlığın kaşlarına..

Yine yorgunum, aynı dalgın
Senli gecelerdeki Sabahın
Sigara külüyüm yine
Gözlerimpişmansı tuhaf
Yüzsüz hayallerim masum saf
Başım ellerimin arasında yine

Beceremedin dilim yalan konuşmayı,
Eller gibi itlere yağdanlık yapmayı
Tebessümün arkasında kin saklamayı,
Çocuklar becerdi de sen beceremedin!

Göğün kırılgan sabahıdır bakışların.
Sezgin bulutların ağırlığı var tavırlarında...

...

Şerefsizlerle dolu dünyaya
Bir avuç gözyaşı da ben kurban ettim
Kahrım uçarak sevgim yaya
Kabul et sana geliyor anne!

Yorgunluguma denk geldin aralık!
Soguk gecelerin düşlerimi kovalarken
Uykularımı üşütüyorsun aralık!
Hislerim donuk!
Amansızca kovalasada yorgunluk
Ruhumun yaş yirmi beş dramı

Hayatım çıkmaz sokakların
Kirli kaldirımlarında yürüyen
Serseri vesveselere benzedi
Bir umut diye çıldırırcasına
Tarumar oldu benim hayatım.

Nehirlerim ve denizlerim kurudu
Yok yağıyor dağlarıma
Olmuyor işte eylül.
Şair yüreğim doymuyor...
Doymuyor işte eylül.

Ah! o ümmeti aşkıyla yanan peygamber (s.a.v)
Sen'le olanda olmaz hüzün ve kederler
Hayrandır sana hayran olana melekler
Sana olandan gayrı yalandır sevgiler.

Seni tanımasaydım,bilmeseydim eğer;