Adem Korkmaz Şiirleri - Şair Adem Korkmaz

TÜKENMİŞLİK

Ben mi bu kadar kasavetliyim
Yoksa dert bana aşık mı?
Efkarımın biri bin para
Ben miyim değişen yoksa yıllar mı?

Zaman ve sen iki varlık!
İkinizde acımasız
Biriniz gençliğimi çaldı
Diğeriniz şiirlerimi...

Bahtım!
Benim adımı neden koymadın?
Ben kimim,benim ismim ne bahtım?

-Senin bir ismin var kocaman ıstırab!

Yine ben kayboluyorum
Kayıp yıldızların karanlık ta kaybolduğu gibi
Ellerim bağlı bu kez gözlerim ıslak
Tez Azrail tez
Uzaklar uzadı
Bul beni

İçinden geldiği gibi
Bırak bölsün çığlıklar uykularını
Yürekler ayaklar altında sere serpe

Alınlar yıkılıyor.
Ah! Alınlar

Hani katran karası korkuların vardı,
Saçlarına bağlayıp da korkularını
Meçhul olmanın zamanımıydı ayşe...!


Hani ya ben ya ölüm sana yardı?

Unutulabilirim,yok da sayılabilirim
Siz neden unuttunuz dualarım.
Her şey kabulüm de
Sizin unutmanız ağrıma gidiyor.

Kalleş bir savaşın tam ortasında

Tüm dallar kurumuş!
Tüm kuşlar ölmüş!
Yüzümü döverde gider rüzgar!
Avuçlarımın içindeki varoluş.
Halık,Samed ve Kahhar
Bu yol sana varış!

Yıldızlar farklı çok başka burda
Gözyaşım ilk defa sana akıyor anne
Kagıt dertli,kalem dertli burda
Seni üzmüşüm diye ağlarım anne

Düşümde gördüm bugün seni

Bir şeyler var anlam veremediğim
Manasını bulup da çözemediğim
Ara sıraların ara sıra olduğu
Ara sıra diye bir şey
Kelimelerin büyüsün de büyümek
Kaybolmak vezinlerin arasın da