Neyime benim bütün bu olanlar
Benim bu düzende tuzum kurudur
Ağlayarak gözüne kan dolanlar
Onlar da Allah'ın garip kuludur
Mevla bana verdi köşkü sarayı
Elim kolum tutmaz oldu hünkârım
Cihana darıldım ben, bundan sonra
Geçti ezel bahar, şimdi kıştayım
Takatim yok yoruldum, bundan sonra
Kula kulluk yoktur benim ahdımda
Bulutum diyorsun damla görmedik
Sen hiç coşup çağlamadın bir defa
Yüreğim yanıyor dedin sezmedik
Üzülüpte ağlamadın bir defa
Kiminin yarası sırdır bilinmez
Kaç kez ölçüp biçip tarttım
Ulan ben nasıl cahilim
Bala yine tuzu kattım
Ulan ben nasıl cahilim
Hırka değil üstündeki
Ey mahur bakışlı güzel
Gözlerin cihana değer
Kaşları nakışlı güzel
Saçların nihana değer
Sohbetin var inci mercan
Hiçbir tarih inkar edemez hakkın
Destanlar şahısın sen Çanakkale
Hürriyete en büyük senin katkın
Destanlar şahısın sen Çanakkale
Sararken dört koldan düşman ülkeyi
Muhabbet bezminde cananla bugün
Hak sohbetimiz bahri ümman olur
Harabat elinde kalanla bugün
Aşk ateşi yerinde duman olur
Söyleyen Latif dinleyen eliftir
Sıra sıra şerefsizler dizilmiş
Çatamadım çatılmıyor emmoğlu
Gizli olan duygularım sezilmiş
Yatamadım yatılmıyor emmoğlu
Kimin askerisin kimin neferi
Yıllar oldu geçmez sızlar yaralar
Sitemi bitmedi, çilem bitmedi
Ne al yeşil bilir,bağlar karalar
Sitemi bitmedi çilem bitmedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!