Vurma bana öyle vurma kalbim
Sanki ötelerde bahar var
Böyle her gece derininde mehtabın
Bende benden öte bir yar var!
Kaçsam kime,varsam neye?
Gün ağarmış ne çıkar
Ezelî karadır yurdumun dağları
Geceler en bozmadır
Siner sokaklara zalımına rüzgar
Yetimiz, garibiz ya vurur
Bağrımıza bağrımıza..
Bir bahar sabahı
Yele versem kendimi
Çekip gitsem uzaklara
Bir yılkıdan geçse yolum
Yüreğimde hasret
Heybemde çocukluğum..
Şansız tarihlidir
Yirminci asrın ilk çeyreği
Kurtulan bir nesil
Kurutulan bin!
Bir göbekli kindar
Hem de ayva tüylü keli
Aynada çürüyen her aksim gibi
Gölgeni varlığıma örüyor zaman
Hece hece ruhunda raksım gibi
Ölümsüz besteyi görüyor zaman!
Yarınla yazmış her şeyi kalem
Umut bir ateş pervasızca vurur,
Takvim gün sayar,umut hep durur.
Bir dokunuş,bir yok oluş,bir his;
Ruhumdan yarına ölümcül perhiz!
Hadi uyan çocuk aglatma beni
Daha buyumedin sen
Daha koşmadin,daha düşmedin
Ellerinin soğuğuna yüreğim yanar
Al al yanaklarin olacak senin
Mis kokulu saçların
Değişir mevsim; hayal,umut ve renk
Gökten inmedi rahmetim
Daha hicranıma denk!
Saatim başka dönüyor,
Çığlıklarım başka..
Sende şeklalmaz bir yanım var
En acı şerbetle dolu tası
Gözyaşiyle içmek kaşık kaşık
Geceler boyu her çıldırışta
Benimle birlikte ulur yalnızlık..
İndi demir balyozlar beynime
Gitse de gemiler bir bir bu limandan,
Bilirim varacağı diyar bendedir..
Sanma, yaş dökmez geride kalanlar;
Gözlerde biriken pınar bendedir!
Güneş usulca batarken şafakta,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!