Adaletin kanadı kırık Şiiri - Erdem Bağcı

adaletin kanadı kırık dayı....
sinmiş bir köşeye....
ne uçabiliyor ne kaçabiliyor....
gök mavi önü çayırlık dayı....
olsa da karşıki meşeye....
sadece uzaktan bakabiliyor....

gözü yaşlı içi buruk....
haykırıyor durup durup....
yumruğunu dizlerine vurup....
sadece ağıt yakabiliyor dayı....

yaşlı gözler buruk sesiyle....
takatsiz kısık nefesiyle....
sorulsa da bilinmez adresiyle....
sadece çakallar yaklaşabiliyor dayı....

adı üstünde çakal bu....
kudurdu mu kudurdu....
eskiden kurlar ulurdu....
onlarla da anlaşabiliyor dayı....

her şey ona güzel ona yahşi....
aslanı tilkisi de ondan vahşi....
menfaatler bir fikirler şahsi....
nutuk duruyor akıl şaşabiliyor dayı....

bende şaştım kaldım bu işe....
vaatler mühkem sözler klişe....
herkes baksan benziyor dervişe....
lakin saç sakal karışabiliyor dayı.....

bende aldandım çoğu gibi...
ezdiler mazlumu ezdiler garibi....
beni görünce azıyor gribi....
yüzüne yüzüne hapşırabiliyor dayı....