ekran aça kapaya
gece sabaha döndü
seccade ağlamaya
evim mezara döndü
ruhu yoktan var edip
bir vücuda yüklemek
bedenle tanıştırıp
dünyaya alıştırıp
sonra da geri almak...
kaç geceyi uykusuz
içtim sayamıyorum
yokluğundan huzursuz
senden cayamıyorum
Ben aşağılık adamın biriyim...
Onulmaz dünya hırsını,
İnandığımın tersini,
Yanlışların sillesini,
Korkunun semeresini,
aşık
mum gövdesinde yatan zavallı fitil
maşuk
balmumu ya da bir tutamlık parafin
aşığı sarmalayan
Bir hüzün yağmuru tenime düştü
Aktı gözlerimden gül yüzün anam
Keşkelerim benliğime üşüştü
Kaldı buralarda öksüzün anam
Nemli gözlerinin hatırasını
arzuyu sigara söndürür gibi
kalbimde ezerek söndürmeliyim
içimi kemiren onmaz uktemi
akrep ezer gibi öldürmeliyim
topraktan başını uzatan çiçek
korkma serpil artık bahar gelmiştir
ananın sütünü çek içine çek
cinstaşların doğaya serpilmiştir
sevgini kırlara yay kokularla
içim dökülse yere
dertsize dert bulaşır
şu küçük et kutusu
dünyayı nasıl taşır
Evler omuz omuza,sırt sırta veren evler,
Acıya,ıstıraba göğüs geren neferler,
Simdi üst üste binmiş bir birini ezerler,
Ezerek mevkileşen insanlara benzerler
herhalde yozlaşmış avrupalı bundan daha güzel anlatılamazdı,ekonomik hariç herşeyimizle önlerindeyiz,oda oldu olacak,şuan hepsi çöküşte,bir biz tımanıyoruz,,engin yüreğini ve güçlü kalemini kutluyorum adaşım,,saygılarımla