ruh bir ışık huzmesi gibi dal dal uçarken
özgürlük badesini etraflara saçarken
Rabbim ense kökünden tuttu bedene attı
sorumsuz uçan ruhu gövde ile donattı
Yılların yorgunluğu,
Damlıyor gözlerimden.
Onmayan vurgunluğu,
Kanıyor sözlerimden.
Bir kemik bir de deri,
Artık basmaz ayağım,
Vatan topraklarına.
Bir alametle bağım,
Kesildi uçmaktayım.
Altım bulut,üstüm gök,
merkepten mercedese terfi ettiğimde
gıptayla baktı çoğu
helal dediler
huzurumu da merkebimle verdiğimi
bilemediler
gönlümü almak için anam bir şeker verdi
ağladım için için o ne güzel günlerdi
bir parça şeker ile dünyalar benim olur
unuturdum gönlümü yaralayan her derdi
Şırıl şırıl yağmurlu
Bir günün akşamında
Bata çıka çamurlu
İstanbul yollarında
Hey! Sesiyle irkildim
-
Abdul Vahap Altay
Tüm Yorumlarherhalde yozlaşmış avrupalı bundan daha güzel anlatılamazdı,ekonomik hariç herşeyimizle önlerindeyiz,oda oldu olacak,şuan hepsi çöküşte,bir biz tımanıyoruz,,engin yüreğini ve güçlü kalemini kutluyorum adaşım,,saygılarımla