Abdulvahap Ateş Şiirleri - Şair Abdulvah ...

Gözlerin fırlamış,kaşlar çatılmış,
Yine kızgın,yine hezeyandasın.
Sözlerin bilenmiş,silah çatılmış?
Kızgın boğa gibi solumaktasın.

Söz söyletmez lafı ağza tıkarsın,

Mıh gibi bedenime saplanan,
Soğukla vücudumun arasına,
Nur yoksunu bit pazarından,
Bir palto soktum,
İyice sokuldum.
Bir ılıklık yayıldı bedenime,

sevda önce bölünüş
paramparça kristal
narlı potaya dönüş
sonra varlığa visal
yanış eriyiş sönüş
kalıplara intikal

sağım solum yolcular han dolduran yolcular
bu han bir kutlu rahim ağırlar ve yolcular

Ben sana ne yaptım inan ki bilmiyorum
N’olur bir şey söyle öğrenmek istiyorum
Yüzünü çevirme gözlerini kaçırma
Yok deme saklama bir şey var biliyorum

Beni senden alan her neyse kınıyorum

Yarabbim öyle bir durumdayım ki,
Kimseye derdimi açamıyorum.
Günümü,gecemi kaplar bendeki,
İlençten bir türlü kaçamıyorum.

Olmazlar ısırır hayallerimi,

Ah bu bekleyiş,
Hiç bitmeyecekmiş gibi,
İçim içimi yiyor,
Eriyorum,
Kavuşacağım günü,
İple çekiyorum.

bir başkaydı aramak
bulmak son gibi bir şey
ukteyle karşılaşmak
sanki bitiyor herşey

aramakta heyecan

Sen gönül kentinin sevgi ustası,
Sana uğramayan yürek hastadır.
Elinde mastarı,çırpısı,harcı,
Planyadan geçmeyenler pustadır

-I-

Ey her iç çekişimde yüzüme çöken hüzün
Beni yaktı kavurdu benden uzakta yüzün

Ne gurbetimde hancı ne de yoluna yolcu