Biz hep sevdamızı yüreğimizde yaşadık.
Belki sessiz kaldık,
Sessiz kalıp sevdalara yetişemedik...
Ama
Otobüs durmadan ilerliyor,
bense gitmemek için direniyorum,
adımlarım geri gidiyor, otobüs ilerliyor,
derken evinizi görüyorum son kez,
Saat dört onbirdi en son evinizi gördüğümde,
Ben en kötü günlerimi yalnız yaşadım,
Yalnız yaşıyorum.
Suçlu ben oldum yaptıklarımla,
Çaresiz her şey.
Kimsesiz sevdam.
Boynu eğilmiş yarım kalan hayaller.
Bir gün acı rüzgar esiverecek birden,
Tüm dostlarım, sevdiklerim, yakınlarım,
Ve annem,
babam,
ablam,
Evimizde toplanacaklar,
Bırakıp gittin Orhan, gittin,
Bizi düşünmeden, hoşcakal demeden gittin
Neden gittin Orhan neden?
Düşünmedin mi bizi, düşünmedin mi Medi’yi?
Düşünmedin mi Halit’i, beni, Ali’yi Orhan?
Gittiler birer birer,
gittiler terk ettiler,
gittiler sevdaya hasret,
gittiler kilime hasret.
Gönül gönül,
Bilir misin be göz nuru,
Senden başka sen yok.
Bilir misin be ay ışığı,
Artık bu şehir,
Ya beni öldürecek yada kendisine dar gelecek.
uzak şehirlerde özleminin tadı var içimde,
ellerimi koydum denize,
geliyor musun?
2bin8 Ağustos 18 Pazartesi
Geldi mi hediyelerin?
Yoksa kırmızı güller mi saçıldı yollarına?
İçimde bunaltıcı bir ses.
Yüreğimde sen.
hayallerimi erteledim yine,
her karşıma çıkan olumsuzluk gibi,
ertelendi yine herşey.
sana sarılmak,
sevmek,
beraber oturup konuşmak mesela.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!