ansızın
karanlığa düştü her şey
iç ve dış kara oldu
ansızın
her şeye düştü karanlık
bir şarkı var,
yarım yamalak aklımda, hatırlıyorum
misafirim diyordu gurbet akşamlarına
misafirim diyordu bugün
ellerimden kayıyor zaman
aslında aslolan
bende akşamüzeri
akşamın tam üzeri
sende akşamüzeri
akşamın tam üzeri
gardiyan, “ görüş vakti! ” beleşinden
hasreti voltalıyor bazılarımız
yürekler doğduğu sokaklarda geziyor
denizin kokusu geliyor gediklerinden dağların
çaresizlik
anlatılır mı bildik kelimelerle?
şöyle bir “of” çekince, terk eder mi insanı?
laf geçer mi, sabahsız, sabırsız gecelere?
gülebilir mi insan, şöyle içinden geldiğince?
Unutmadan söyleyeyim
“Unutmadan söyleyeyim” dedim
“Dur bi dakka, beni dinle” dedi
Anlattı…
Anlattı…
Unutmak
Kimi zaman
Bir soluklanma belki hayatın içinde
Unutmak
Kimi zaman
Kolaylardan bir kolay kimine
başımda o bildik, dayanılmaz ağrı,
susun yanlışlarım!
birinizi dahi çözemeden,
ağlıyor ayaklarım
çiziktiriyorum
düşte gezen gülücüklerini gözlerime
To love
Freely
At the heart of a adventurous poetry
To love
As Yunus
At the sound of a heavenly rain
anılarla yazılmış
şiirler biriktirdim
gâm yüklü defterin
hüzünlü sayfalarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!