Nereye gitti, toprak damlı evlerin,
Görünmez olmuş sofalarda güllerin,
Şu karşıdaki, apartmanlar kimlerin,
Söyle Ermenek, nerede güzellerin.
Tanımadım hiç, bilemedim evimi,
Beni sen terk edip gittin, severken neden,
Oysa ben ömrümü verdim, terk etmen neden,
Yıllarca bekledim durdum, sabah akşam ben,
Bir türlü dönüp gelmedin, söyle sen neden.
Hicrandan ağlayıp durdum, aradım durdum,
Saçlarım ağardı, çile çekerken,
Bir kez olsun el değmedi saçlara,
Kimse yar olmadı, eller severken,
Yazık oldu, geçip giden yıllara.
Bahar diye, göç düzüldü yollara,
Barcın yaylasında, var koyunum var,
Süte yoğurt çalar, hasret çeken yar,
Kuş olsam da uçsam konsam barcına,
Hoş geldin der mi ki yoğurt çalan yar.
Barcın yaylasının meşhur kekliği,
Ak bulutlar ağan, dağlarımızdan,
Al güllerden kokan, bağlarımızdan,
Vaz geçme zamanı yol göründü de,
Dediler severken, haydi hazırlan.
Nasıl gideceksin, dikenli yoldan,
Ah../ artık ne gülmek geliyor içimden, ne de gözyaşı dökmek,
Derim’ ki en güzeli ölmek, çünkü yenmez oldu rahatça yemek,
Felek bana öyle bir vurdu ki yüzlerime, o acımasız tokadını,
Haram oldu şu yalancı dünyamda, su tuz ile bile kuru ekmek…
Nedense anlaşılmaz duygularım sardı dertle dolan bedenimi,
Bir çocuk besledim içimde,
Adı, aşk olan...
Hayallerimle büyüttüm,
Yedirdim içirdim, delikanlı çağımda.
Şiirler yazdım adına.
Bestelendi,
Allı Gelin.
Gelin olur, ana baba kuzusu,
Ata binmiş, gider durur ağlarken,
Suya düşer, gurbet elin yolcusu,
Ak köprüde, at üstünden giderken…
Neleri hayal ettim,bu günlere gelmeden,
Her şeyi planladım,dertler gelip görmeden,
Belli ki vuslat gelir,yolumda gül dermeden,
Hak yolunda yorgunum,vuslatı gelse gayrı.
Yıllar geçip giderdi, üzümünden yemeden,
Gecenin bir yarısı,
fakat sanırsın günün ortası,
güneş tepende,ışıl,ışıl yankısı,
vuruyor da,
her taraf aydınlık,
sanki yanar dağ patlamış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!