Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Hükümdarım diyor bacaksız pire
Foduldaki hakkı bilmez göze bak
Sırça sarayına dadanmış fare
Evlek evlek parsellenmiş düze bak

İçeriye girsen, dışardan baksan
Sır gülüyor bu şiirin içinde.
Gereksizden fazla, idraki noksan
Şer gülüyor bu şiirin içinde.

Akıl almazlığın şeref payını

O dedi ki:
Unuttum adını Zülfikar'mıydın?
Uzattım elimi orda var mıydın?
Fark etmedim düşman mıydın, yar mıydın,
Yüreğine sevda binsin ey deli....

Hak yoluna sarf edilmeyen malın
Değeri zırnıkla beraberdir.
Mal sevgisi, onun renk ve nişanı içindir.
Görünüşte tavus kanadı ile altın aynı renktedir.
Altın sikkeyi demir kalıplarla keserler,

Bir çehre üzerine dökülmüş,
Dalgalanan siyah saçlar,
Salkım söğüt dalları üzerine
Amber tozları saçar.
Ak gerdanının altında kemerleşen o kıvrım,
Güneş ışınlarından süzülmüş gibi

Gelmeyene gitmek, vermeyene vermek
Kötülük edeni affetmek
Ahiret ehlinin en üstün ahlakındandır.

Zalimleri bağışlamak,
Mazlumlara zulümdür.

Bayram günlerinin buruk sevinçleri
akla gelince,
hiç batmayan bir güneşle
içimizin ısındığını sanırız.

Gül yerine can sunduğum kardeşim,
Alçaklara kıza kıza, usandım.
Anlamak niyetim, düşünmek işim,
Dimağımı boza boza, usandım.

Yaşarken gözüne nahoş görünen
İlahi sorguda dilin olacak
Zorundan karaya-mora bürünen
Meydanda Rüstem-i Zal’ın olacak

Oradan oraya savrulduğunda

Birini tanırım, mikrop birini
Uzaktan bakınca yaman gibidir
Bulmak mümkün olmaz onun yerini
Her yöne savrulur, saman gibidir.