Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

İnsanların boyunun, elbisesinin,
süsünün ne değeri var.
Kalplerdeki cevher
her şeyden kıymetli değil midir?
Gönüller gül devşirme bahçeleridir.

İnsanın en gür ve eskimeyen silahı
Sevgidir.
Malın kiri zekât,
Süsü cömertliktir.
Sevgili insanlık süsünü giymiş
Mal görmekten mutlu olur.

Ömrümüzü yiyen,
Bedenimizi kocaltan,
Ruhumuzu öldüren
Çok hırslı ve tamahkâr oluşumuzdur.
Mal sevgisi içimizi öyle kaplamış ki,
Gönlümüzde dostlarımıza sunabileceğimiz

Tereddütsüz başı senin yoluna
Koyanlar bu yurdun sevdalıları
Hilâlle yıldızı kendi salına
Oyanlar bu yurdun sevdalıları

Bir iki saymayı bırak da yürü
Namlunun ağzında tutarlar beni
Yorgunum, katardan kalmışım geri
Diyardan diyara atarlar beni.

“Değiliz” demeye varmıyor dilim

Uygarlığın eli,
Kaderin torbasını karıştırmakla meşgul.
Çağın insanı artık kaderin
Esiri saymıyor kendisini.

Çağın insanı kaderi

İnsan dilinin altında gizlidir.
Dilini koruyan kimsenin
Kusurlarını Allah örter.
Gazabını hak etmiş olsa da
Onu azabından korur.

Sır saklamak her kişinin değil,
Er kişinin harcı.
Sırrını yaymayıp saklayan kimse,
İşini yoluna koymuş olur.
Sır kişinin esiridir.

—Ekrem Özkan Beğ’e-
Bir kılıç yollamış takdire uygun
Ali’ce bir sözdür başım üstünde
Duygun baş üstüne olmasın kaygın
Keremine özdür yaşım üstünde

Topraklar vatan mı olur?
Bayrakları olmadıkça.
Vatan selâmet mi bulur?
Ser verenler dolmadıkça

Bu sırrı herkes bilemez