Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Herkesin özlemi barından önce
Ben dermansız, cılız kökleri sevdim
Karşılıklı sevgi bencillik bence
İnsanlığı saran gökleri sevdim

Şafağı nur ünlendirir
Debelenir kul yarıda!
Mehmet yamaç şenlendirir
Ayşe kalmış dul yarıda!

Gökten rahmet boşansa derman olmaz yarama
Tül üstüne kıl köprü kurulmuş, huzursuzum.
Gökyüzünde şenlik var, yeryüzünde drama
Palanga mahkumuna darılmış, huzursuzum.

Gönülde Mevlâ’ya yoksa muhabbet
Kişiler nefsine avdet içinde
Bir kişi deryada damladır elbet
İkilik olur mu devlet içinde?

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Alim ile sohbet etmek ibadet,
Cahil ile yola gitmek, zul olur.
Dedemizden kaldı diye her adet,
Sürer ise toplum ferde kul olur.

Su aradım gelen nesil adına
Sular yandı, kanım dondu, üşüdüm
Doyamadım yıllar yılı tadına
Sular yandı, kanım dondu, üşüdüm

Çukut’tan vedasız aldım naklimi

Başka güller açar başka dallarda
Tarlalarda başka başka başaklar
Kızılın her türlü tonu ellerde
Barış söyler barış döver uşaklar

Dostun ekşi söyleyeni var,
acı söyleyeni var.
Nasıl söylerse söylesin
Karanfilli dostun samimi olduğu muhakkak.
Nitekim dost acı söyler,
fakat doğruyu söyler.

Gönül sırça saraydır yıkılırsa yapılmaz
Girmeye muktedirler nerdeler yanıyoruz.
Orta yerde bir hak var, haksızlığa tapılmaz
Ermeye muktedirler nerdeler yanıyoruz.

Gene gönül havalanmış,
Yalanlarla uyuşamam.
Öz içine yuvalanmış,
Yılanlarla uyuşamam.