Ziya Kara Şiirleri - Şair Ziya Kara

Anne, bana sütünü helal etmesende
Ve de; beni hiç bir zaman affetmesende
Haklısın, ben sana evlatlık yapamadım.
Sen bana karnında dokuz ay katlandın
Dünyaya getirdin, besledin, büyüttün
Uykusuz kaldın, ninniler söyledin

Yıldızlardan daha ötelerde
Ne varsa gidip bulmalı
Ayaklarının altına serebilmeli
Seni üzerinde yaşatabilmeliyim.
Bunu yapabilmeliyim ki;
Seni ne denli sevdiğimi anlayabilesin.

Üzülmemem gerekirken
Üzüldüğüme üzüldüğüm için
Üzgünlüğüme üzgünüm
Diyememekten ötürü üzgünüm!

Kıyıda köşede kalmış bir eşya kadar değerim varsa senin gözünde,
Bu kadarı da; benim için hayata tutunma, yaşama sebebim olur.
Yeter ki sen küskünlüğüne bir son ver, bir şeyler söyle bana, konuş benimle,
Gönlünü kazandığım an; göreceksin bak, seni nasıl mutlu edeceğim...

Bayrama hazırlık var bütün evlerde.
Bende kıpırtı yok, bana her gün bayram...
Sakın ha; deli olduğumu sanmayın,
Aklım başımda; düşüncelerim alt üst!

16.10.2006

Çok istenir;
Hiçbir şey olmaz.
Hiç istenmez;
Her an, her şey olabilir!
Pamuk ipliği misali;
Hayat, tesadüflere bağlı!

Ne istediğini bilmek önemli!
Bilinen, bilmeyene söylenmeli.
Bilmeyen, bilineni öğrendiğinde;
Hiçbir vehme yer olmamalı gönlünde...

Atatürk'ü tanımak değil; anlamak önemli!
Olanlara gönül katlanmamalı, göz de görmeli.

Ulus oluşumuzda devrimlerin yeri büyük.
Onun bize armağanı Demokratik özgürlük!

İstediğin zaman ara, sor, söyle
Yanlışım olursa; kız, bağır çağır!
Sükut et, sakinleş bir nebze şöyle
Hoşgörüye yelken aç ağır ağır...

İçinde yılların birikimi var
Belli oluyor bu dudaklarından
Bir daveti arzu edercesine
Ateş sarmış o güzel bedenini...

Yılların acısını çıkarmak hakkın