Benimde bir zamanlar
Elma gibi al al yanaklarım,
Kiraz gibi dudaklarım,
Neşe saçan vurgularım,
Kederi unutturan kahkahalarım
Ve de hepsinden öte, bir sevgilim vardı.
Dünya benim olsa, neye yarar ki;
Sen benimle değilsen, dünya bomboş.
Yer yüzü, gök yüzü değişmiyor ki;
Benim sana olan sevgim değişsin.
Bir dilim kuru ekmek, bir bardak su,
Sen neden bize emanet ettin bu ülkeyi
Biz önce hak etmeli; sonra değer vermeliydik
Oysa; biz ne hak ettik, ne de değer verdik
Bunu sana söylemeye dilim hiç varmıyor!
Bak; ben kendimi sana şikayet ediyorum
Yapabilsem, senden uzak durmalıyım
Uzaktan uzağa yakın olmalıyım
Ardıma değil, önüme bakmalıyım
Çaresizliğime; çare bulmalıyım
Ama nasıl! ?
Yumruğunu vur masaya
Yüreğini koy ortaya
İçinde yaşayan sevgi
Hurdacıya düşmemeli.
Cana yakınlığın için
Yıldızlara el attım bu gece
Tek tek topladım onları
Ayaklarının altına serdim
Halı yaptım sana...
Gönül sarayımın gökyüzünde
Sevildiğine inanıyorsan,
Sevdiğini sınamaya kalkma!
Başarılı olmak istiyorsan,
Hiçbir işini şansa bırakma!
Hayallerinle sarmaş dolaşsan,
Düşlerin yakılamaz; unutma!
Kötü söz sahibinin,
Sözünü balla kesmek varken,
Kısasa kısas neden! ?
Her kim olursak olalım,
Yolun sonuna gelindiğinde,
Payımıza düşecek olan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!