Alacaklı olsam da;
Ne kıymeti var!
Ben de; herkes gibi borçluyum.
Benim de bir borcum var,
Bu öyle bir borç ki;
Asıl mesele,
Hayat vermenin,
Üzerine titremenin,
Yemeden yedirmenin,
Giymeden giydirmenin,
Yaşamadan yaşatmanın,
Düşünebilsek!
Nasıl var olduk?
Nereden geldik?
Önemsemeyiz,
Ayni dini paylaşmadığımızı,
Ayni dili konuşmadığımızı.
Her ne şekilde olursa olsun,
Öyle veya böyle;
Yapılan bir hata,
Beraberinde
Bin bir hataya sebep olur.
Hatalar sonrasında,
Milyon kere
Dünya kurulmadı.
Milyon kere
Kıyamet kopmadı.
Milyon kere
Seni seviyorum diyen,
Beni uzaklarda arama sakın
Ben her an yanında, yakınındayım.
Sana öyle yakın, öyle yakın ki;
Damarında, kanında, canındayım.
Beni uzaklarda arama sakın
Seni istiyorum, benim ol, bende kal
Göğsünde uyut, sev, beni benden al.
Hayat ver, canım ol, canıma can kat
Yaşayamadığım ne varsa, sen yaşat.
Seni istiyorum, olduğun gibi gel
Bu satırlar sana dair.
Senin için,
Sana özel.
Şimdi; sana içimi döküyorum.
Yüreğimde yüreğin,
Bedenimde gölgen,
Seni her gün biraz daha istedim
Ayni şeyleri senden de bekledim
Suç mu işledim hata mı ettim
Karşılığını henüz göremedim.
Benim sana olan ölümsüz sevgim
Ansızın çıkıp gelme sakın sen
Yüreğim yetmez bu heyecana
Beden bedene yaşamak varken
Sevinçten ölebilirimde ben...
Aklımdan geçen, gönlüme düşen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!