Suçlu sessizlik yalnızlığa büründü,
Umulmadık zamandaki yol aldatıcı.
Yıktı dingin deniz bildik hüzünle,
Karlı gecelerde dipsiz kuyu yaralayıcı.
Dinmeyen öfkenin bedeli,
Geride silinmez izler bırakır.
Üstümü örten gök kubbe,
Belirsiz bir perde gibi yırtılır.
Mazim canlanır zamansız,
Harabe gözlerime kan düşer.
Tek tek ölür hayallerim,
Yüreğim hayatı bırakır, küser.
Gökyüzü kararır, kıyametim kopar,
Peşim sıra takip eder gövdem.
Dizlerim çözülür, omzum çöker,
Zihin oyunu bitti, biter gölgem.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Zihnin oyunları, bazen en derin yaraları açar; gölgelerin peşinden koşarken, gerçeği kaybederiz."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!