Zeynep Ünaldı Şiirleri - Şair Zeynep Ünaldı

Zeynep Ünaldı

İçine düştüğüm bu garip girdap.
Sardıkça beni diplere atar.
Döne döne yolcuyum vakit dar.
Gerçeğe kavuşmayan bin emelim var.
Kimse bilmez benim gerçeğim acı.
Bak kurudu son ümidin ağacı.

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Göz pınarlarımda iki damla yaş
Seni andım yine bu gece anne
Sarıp kucakladığım buz gibi bir taş
Yittiğin yerde aradım anne

Sensizlik yoksulluk sensizlik ölüm

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Hayat bir su damlası dudaklarımda.
Kanamadım.
Mutluluk engin deniz çok uzaklarda.
Gidemedim.
Gençlik bir yavru kuş avuçlarımda.
Uçamadım.

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Artık bıraktığın yerde değilim
Kör karanlıklarda arasana yar
Kurudu bak beyaz çiçeğin
Soldurdun ardımdan ağlasana yar

Gurbetimdin benim sılam,hasretim

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Hazan mevsiminde yağmurlu günde.
Tomurcuk tun sen yaslı gönlümde.
Korktum yeşermeliydi bu tomurcuk.
Ellerimle söktüm seni yüreğim buruk.

Artık kendimi fırtınaya bıraktım.

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Ufukta kaybolan şu güneş gibi
Elimden alınan ümitlerimi
Boşuna tükenip giden gençliği
Geri ver ey kader dileniyorum

Varmıydı ümidim içimde hayat

Devamını Oku
Zeynep Ünaldı

Apansız uyandım derin uykudan.
Bulutlara, yoldaş oldum bu sabah.
Umudun son demini vurunca saat,
Gözde yaşı boğar oldum bu sabah.

Geceden kalan birkaç elem, dert,

Devamını Oku