Saklayıp gözümden sızan yaşları.
Sildim yüreğimden türlü hülya yı.
Kanatıp içimdeki derin yarayı.
Meskenim oldu hazan bağları.
Of çekip inlettim koca dağları
Böyle boynu bükük gitmeler neden?
Bir yetim mahsunluğunda veda ederken...
Kavurur canları hasretin kor ateşi,
Gülünü dermeden gitmeler neden?
Yetişmez mi hayattan yediğin darbe?
Sen güneş sen ay sen bende bahar
Sılama ermeye yetmiyor yollar
Karardı umutlar serde çile var
Bakıp ta görmeyen göz neye yarar
Uzatsam ellerimi tutunamam ki
Önümde uzun bir yol,
Yoruldum her yanım bayır..
Taş ağır,yar sağır..
Bağır yüreğim bağır...
Yakardıkça kaybolmuşum kendi sesimde..
Köhne penceremde günü beklerken.
Ufkuma karanlık çöktü çok erken.
Çaresizce doldu taştı gözlerim.
Yeşerecek kuru dallarım derken.
Boşa hayal edip yordum kendimi.
Kimler sarartmadıki beti benzimi.
Sen uyanmak istemediğim tatlı düşüm.
İçimdeki hüzünlerin son kahramanı.
Dudağımda son nefesteki gülüşüm.
En güzel duygularımın tek armağanı.
.
En ılık baharım en sıcak yazım.
Gri bulutlarla giyinmiş gök yüzü,
Hüzün konfetileri serper üzerime.
Zoraki gülümsemesiyle güneş,
Kasvetli yüreğimi selamlıyor..
Bir hayat bitiyor bak gözlerinde,
Engin denizlerde boğulur gibi.
Hep ümit besledim son sözlerinde,
Gülüşünle sanki doğulur gibi.
Bekleyenin bendim bekletenim sen,
Sararmış güz yaprağı ömrüm
Kaç mevsimin kırağısı vurmuş.
Ve kaç kez kopmuş dalından.
Sürüklenir öylece.
Her baharda inatla yeşeren.
Bir deli gönüldür.
Bu gün günlerden hüzün
Hayallerim boran kar
İçimde hiç yaşamamışlığın
O incecik sızısı var
Bu gün günlerden dert
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!