Bir varmışla başlamıştı masal.
Yoktu içimde ne gam ne tasam.
Yalanlarla avuttu benide yaşam.
Yağar gözlerimden hüzün yağmuru.
Uzaklar yakındı bana bir zaman.
Yükleyip türlü derdi omuzlarıma,
Gider oldum çıkmazlara,sonsuza,
Kalem acı gerçekleri yazsa da,
Benim hiç doğmamış umutlarım var.
İster yaksın beni o ateş o nar,
Acı dolu yılların arkasında saklıyım.
Elem dolu günlerim hep karanlık bahtlıyım.
O incecik sitemleri okyanus'a at'ta gel.
Atamazsan sevdiceğim umuduna kat'ta gel.
Bak açıldı çicekler baharında varmıyım.
Umudu varsa yarından yardan
Derdi ızdırabı bilmez o gönül
Ayrı düşse canandan candan
Viran bahçelerde öter bülbülün
Selam yoksa ne yarenden ne yardan
Hayaller yüreğin orta yerinde
Buram buram hasret yığarmı dersin?
Acıyıp ruhumun bu kederine
Bir el bulutları sağarmı dersin? .
En son son çırpınışı garip duygunun
Bir haykırıştı
Çağlayan göz yaşlarım
Duyulmadı
Belkide duyulmayacak
Yakarışlarım
Eskimiş yüreğin su alışıydı
Belki yağmurlu bir gündür hüzün
Belki sararmış bir yaprak
Adını koyamadığımız bir mevsim
Yada bitmeyen bir gece, sabahlayarak
Belki de kar altındaki toprak
Kim bilebilirki tam olarak
Giderken saçlarında aklar varmıydı
Yokluğunda saçlarım ağardı Anne
Beni beklerken dileklerin aynıydı
herkes anne oldu sen şehit Anne
Büyüdüm şimdi ben anne oldum
Bir garip vardı uzakta sessiz.
Öyle yılgın'buruk'öyle neşesiz.
Dokunsan ağlayacak hazırdı sanki.
Ne zaman akmışki yaşlar nedensiz.
Garibin çilesi bitmez onmazmı.
Saklamıştım herşeyi
Gönlümün en kuytularında.
Sevinçlerim vardı
Utangaç, masum ve umutsuzca.
Bazen bir şarkıydı
Ve bir çiçeğin kokusuydu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!