Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Çocuklar vardı
Umutları güneşe rakip olan,
Çocuklar vardı
Uçurtmayla göğe çıkan,
Çocuklar vardı
Siyahları maviye boyayan,

Gecenin en kasvetli yerinde
Özlem öyküleri barındıran
Nöbetçi bir rüya gibi
Odama girdi anılar,
Solmuştu renkleri
Kimi yanları kırık

Mevsimsiz sevişmelerin tam zamanı…
Eylül gibi dokunaklı
ve fütursuzca bırakılan aşkın ilanı…
hazana uygun olmalı hüzünler..
firari…mahcup..
kavuşmaların güze dönüşü,

Kaç gece suçsuz yere cezalandı
Günahın tuzaklarında.
Kaç gece kalemini düşürdü
Yıldızları ararken gözlerinde.
Özge bir düş sustu içten içe
Bunun için

Yüzüme bir hilal düştü geceden….
Ve yaşamın bilmeceleri….
Ne uyuduğum damlar ses verdi…
Ne de yitirdiğim geceler….
Diktatör bir haykırış
Ezdi geçti kayan yıldızı…

Kâinatı topla
ayaklarının ucuna
şehirleri öp yüreğinden
gümüş aynaları
çıkar sandığından
gözlerin büyülü mü

Uyandığımda
Gökyüzü gözlerini kaçırıyordu benden..
Güneş bulutların ardında saklı..
Gözlerini arıyorum…yok..
Yağmurlara karışmış..
Sığınaklarım ise çaresiz…

Islanır kaldırımlar
Kırılgan bakışların gözyaşlarıyla…
Öksüz bir nefesin çığlığıyla uyanır
Kara perdeli pencereler..
Hırsızını arar
Tövbekar çıkmaz sokaklar…

Yorumsuz bir yaşamın
Tersyüz edilmiş suçları,
Anlatın hadi
Hükümsüz kehanetlerinizi
Zamansız sözlerinizin izlerini
Çarşaf gibi serin günlerin üstüne,

Kırların nazlı papatyasıydın,
Gelinciklerin kırmızısı dudaklarında,
Güneşin ışığı gözlerinde dururdu her an,
Göğe tırmanan umutların,
Uçsuz bucaksız sevdaların vardı,
Hayallerin yıldızlara meydan okurdu,